Tehlike varsa çömelmeli...
Ben askerliğimden bilirim; o gün komutan, “Düşman karşı tepedeki mevzilerden ateş ediyor, ne yaparsınız?” dediğinde...
(Ki orada mevzi falan yoktu. Aslında düşman da bulunmuyordu... Doğrusunu isterseniz zaten orası tepe de değildi...)
Hep birlikte haykırmıştık:
“Düşmanı ezip geçeriz komutanım...”
Komutan kızmıştı:
“Saçmalamayın ulan... Siz kim düşmanı ezip geçmek kim... Bi defa koğuştan buraya zor geldiniz...”
Komutan o gün (ileride siyasal ve ulusal tarihimize geçecek olan) o müthiş kelimeyi zikretmişti:
“Önce çökelecen...”
Daha ilk gün, Başbakan ile Genelkurmay Başkanı’nın kum torbalarının arkasında çökelmiş gösteren birinci sayfalardaki fotoğrafa birlikte baktığımızda, sevgili Muharrem Sarıkaya’ya “Bu tarihi bir fotoğraf” demiştim.
Ve fotoğraf tarihteki yerini aldı...
Çünkü birincisi; karizma çizilmişti...
İkincisi, kahramanlık öykümüz “Van minüt”in ise tam tersiydi bu...
Ankara’da kimi muhalefet partileri fotoğrafı billboard’larda seçim afişi yapmayı düşünürken, Başbakan’ın çıkıp “niye çömeldiği“ konusunda açıklama yapmasını bekleyenler de yok değil...
Bence orada bir başçavuş var, o yaptı...
Bunlara “çömelin” deyince, demek ki çömeldiler...
Bana göre ise; takdir-i ilahi...
Terörle mücadele etmiş generallerin, ordu-kuvvet komutanlarının, kahraman subayların kafalarını bastırıp çömelterek arabalara sokulmasının tarihsel ve talihsel ilahi tezahürü...
(.........)
Başçavuş da “çömelin” deyince...
Ben ise bölük komutanımın sözlerini asla unutmadan, ne zaman bir çavuş görsem...
Sanki bana “çök...” diyecekmiş, ben de “çökelecekmişim“ gibi gelir...
************************
Bekir Coşkun
25 / 06 / 2010
( Habertürk )
bcoskun@htgazete.com.tr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder