Kandan, katliamdan; hiddetten, şiddetten beslenen katillerin ağızlarına yakışır mı bu kavramlar?..
Kimi kandırıyorsunuz?...
Kim kiminle küs, kim kiminle dargın da güya ‘’barış’’mış…
Ne olamadınız, ne yapamadınız bu memlekette…
Ne konuşamadınız, nereye gidemediniz elinizi kolunuzu sallaya sallaya…
Nesinden yararlanmadınız bu ülkenin…
Daha fazlasını alamadık diye mi sözde küstünüz, darıldınız bu milletin asil evlatlarına…
Açan gülleri soldurdunuz… Yeni filizlenen fidanları kuruttunuz…
Size yol getiren dozeri, grayderi yaktınız,
Size aydınlığın yolunu açacak okulları yıktınız, tek silahı kalemi olan, size medeniyeti getiren öğretmenlerimizin canlarına kıydınız haince!..
Namusunuzu koruyan kahramanlarımıza kurşun sıktınız kalleşçe…
Kahpe kurşunlarınızla:
Anaları babaları evlatsız; evlatları babasız; kardeşleri kardeşsiz bıraktınız…
Uğruna canlar verilen kutsal bayrağımızı ayaklar altına aldınız…
Kurtuluş destanımız İSTİKLAL MARŞI’mızı yuhladınız…
Bu devletin varlık sebebi değerlerini hiçe saydınız; ne idüğü belirsiz çaputlar… Katil posterleriyle devletime küfrettiniz; meydan okudunuz…
Sonra da sıkılmadan kardeşlik dediniz…
Ne kardeşliği, neyin kardeşliği…
Geçiniz… Geçiniz...
Göz boyayamazsınız artık!!!
SİZ!.. SİZ!.. SİZ!.. YEDİNİZ İÇTİNİZ İSYAN ETTİNİZ…
Bütün anaları,
Bütün babaları,
Bütün kardeşleri…
Bütün dedeleri, nineleri,
Tüm milleti ağlattınız…
Gözyaşlarını sel ettiniz…
BAŞKA BİR YOL YOKTUR!!!
Bu gözyaşlarında boğulacaksınız…
BOĞULACAKSINIZ!.. YOK OLACAKSINIZ!..
Her karanlığın sonu aydınlıktır…
Her gece, yeni güne açılan bir penceredir…
Her üzüntü, her kahırdan sonra sevinçler vardır…
Gülen yüzleri göreceğimiz günler yakındır…
Türkiyem için de aydınlık günler yakındır! yakındır!
Yakındır TÜRKİYEM!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder